Η παραδοσιακή λύση του υγραερίου συνεχίζει να αποτελεί κορυφαία πρόταση αυτονομίας και οικονομίας στη θέρμανση των κατοικιών, με την εξέλιξη της τεχνολογίας γύρω από τη χρήση του να παρέχει ασφάλεια, ευκολία και ευελιξία.
Υγραέρια χαρακτηρίζονται οι υδρογονάνθρακες προπάνιο και βουτάνιο καθώς και τα μείγματα τους, τα οποία προέρχονται είτε από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, των οποίων αποτελούν συστατικό, είτε, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, από τη διύλιση του αργού πετρελαίου. Η αναλογία προπανίου-βουτανίου μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την εποχή, όπως για παράδειγμα, πιο πολύ προπάνιο το χειμώνα και πιο πολύ βουτάνιο το καλοκαίρι. Συνήθως προστίθεται σε μικρή αναλογία κάποιο συστατικό με πολύ ισχυρή οσμή ώστε να είναι εύκολα ανιχνεύσιμες τυχόν διαρροές. Είναι ένα ιδιαίτερα εύφλεκτο προϊόν (όπως όλοι οι υδρογονάνθρακες) και επιπλέον όταν είναι υγροποιημένο υπό πίεση υπάρχει ο κίνδυνος έκρηξης από απότομη εκτόνωση. Ως εκ τούτου, ισχύουν αυστηρές προδιαγραφές και κανονισμοί για τον χειρισμό, αποθήκευση και διάθεση του. Θεωρείται, πάντως πιο «καθαρό» από τους υγρούς υδρογονάνθρακες διότι έχει μεγαλύτερη αναλογία υδρογόνου-άνθρακα και άρα μικρότερες εκπομπές CO2. Ο διεθνής όρος για το υγραέριο, ιδιαίτερα γνωστός και στο καταναλωτικό κοινό, είναι το LPG και θεωρείται κατάλληλο για την κάλυψη πληθώρας ενεργειακών αναγκών, αφού είναι και οικονομικό αλλά και φιλικό προς το περιβάλλον (η καύση του αφήνει λίγα υπολείμματα).
Εγκατάσταση
Για την εγκατάσταση συστήματος θέρμανσης με υγραέριο στο σπίτι απαιτείται είτε μια ειδική δεξαμενή (υπόγεια ή υπέργεια) είτε φιάλη υγραερίου (ή συστοιχία φιαλών) ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε καταναλωτή και, φυσικά, οι ειδικές συσκευές υγραερίου (λέβητας/καυστήρας) και ένα δίκτυο σωληνώσεων (εξωτερικό ή/και εσωτερικό). Για οποιαδήποτε εγκατάσταση πάντως, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες του χρήστη, το είδος και το πλήθος των συσκευών προς εγκατάσταση, οι χώροι της οικίας και οι διατάξεις ασφαλείας που ορίζονται από τους κανονισμούς.
Οι σχετικές εργασίες εγκατάστασης, πρέπει να γίνονται με επίβλεψη από ειδικό μηχανικό, κάτω από συγκεκριμένα πρότυπα (πιστοποίηση CE) και διαδικασίες, έτσι ώστε να μειώνεται η οποιαδήποτε πιθανότητα ατυχήματος. Tέλος, όλες οι συσκευές που χρησιμοποιούν αέριο περιλαμβάνουν ειδικό μηχανισμό που είτε διακόπτει αυτόματα την παροχή του αερίου, είτε επανεκκινεί τη φλόγα σε περίπτωση που αυτή σβήσει. Επιπροσθέτως, μπορεί να τοποθετηθεί ειδικός ανιχνευτής αερίου στο χώρο με αυτοματισμό διακοπής της παροχής.
Η Δεξαμενή
Οι δεξαμενές υγραερίου διακρίνονται σε υπέργειες και υπόγειες, επιχωματωμένες ή ημιεπιχωματωμένες, ανάλογα με τον τρόπο τοποθέτησης τους ως προς το έδαφος. Προκειμένου να γίνει εγκατάσταση μίας δεξαμενής, ο χώρος στον οποίο θα τοποθετηθεί θα πρέπει να πληροί κάποιες προδιαγραφές και κάποιες ελάχιστες αποστάσεις ασφαλείας.
Τοποθέτηση
Για την τοποθέτηση μιας δεξαμενής υγραερίου για οικιακή χρήση θεωρούνται ως βασικές προϋποθέσεις, τα εξής:
- Ένας ελεύθερος χώρος τουλάχιστον 3 μέτρων γύρω από τη δεξαμενή, (απαιτούμενος χώρος περίπου 8m x 7m) μακριά από εστίες ανάφλεξης, σε χώρους με καλό εξαερισμό, και
- Η ύπαρξη ασφαλούς πρόσβασεως και στάθμευσης βυτιοφόρου σε απόσταση max 25m από το χώρο που θα τοποθετηθεί η δεξαμενή.
Ακόμη όμως κι αν δεν υπάρχουν οι παραπάνω βασικές προϋποθέσεις για την τοποθέτηση της δεξαμενής, υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί συστοιχία φιαλών υγραερίου, οι οποίες λειτουργούν ως δεξαμενή αλλά, ανάλογα με τις ανάγκες που καλούνται να καλύψουν, απαιτούν συχνή αντικατάσταση.
Υπόγεια δεξαμενή
Για μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά και για τη διατήρηση της αισθητικής του κήπου, η δεξαμενή του υγραερίου, μπορεί να τοποθετηθεί και υπόγεια. Μετά από την εγκατάσταση μιας υπόγειας δεξαμενής, μπορεί κανείς να φυτέψει γρασίδι ή φυτά στην επιφάνεια του εδάφους έτσι ώστε μόνο οι πείροι οριοθέτησης και ένα μικρό κάλυμμα επιθεώρησης να υποδεικνύουν την παρουσία της.
Σε αυτή την περίπτωση, ένα σύστημα καθοδικής προστασίας εξασφαλίζει την προστασία της δεξαμενής από τη διάβρωση, το οποίο και μπορεί να ελεγχθεί με ελάχιστη προσπάθεια και χωρίς να χρειαστεί παρέμβαση στη δεξαμενή ή να προκληθεί φθορά στον κήπο. Οι υπόγειες δεξαμενές έχουν αντίστοιχη χωρητικότητα από 1.000 έως 4.000 λίτρα.
Το κόστος εγκατάστασης μιας υπόγειας δεξαμενής κυμαίνεται μεταξύ 1.200-1.500 ευρώ (ανάλογα με τη χωρητικότητά της), ενώ οι τιμές μειώνονται όταν πρόκειται για υπέργεια δεξαμενή. Σε οποιαδήποτε περίπτωση πάντως, απαγορεύεται αυστηρά η εγκατάσταση δεξαμενών υγραερίου εντός κτιρίων, σε υπόγεια, σε ταράτσες ή σε εξώστες κτιρίων.
Ο ανεφοδιασμός της δεξαμενής πραγματοποιείται μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της εγκατάστασης από την συνεργαζόμενη εταιρεία και πάντα ακολουθώντας τους κανονισμούς ασφαλείας.
Μέσα Καύσης: Λέβητες – Καυστήρες
Σε μια εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης με υγραέριο, για τον λέβητα ισχύει ό,τι και στις περιπτώσεις του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Ένας λέβητας αερίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σε εγκατάσταση φυσικού αερίου είτε σε εγκατάσταση υγραερίου. Έτσι, και σε αυτή την περίπτωση έχουμε τους επιδαπέδιους, τους επιτοίχιους και τους λέβητες συμπύκνωσης, με τα χαρακτηριστικά και τις τιμές που αναφέρονται στην σελίδα 18. Η εξοικονόμηση που επιτυγχάνεται με τους λέβητες υγραερίου είναι αρκετά μεγάλη, με το σύστημα καυστήρα-λέβητα να έχει βαθμό απόδοσης έως και 99%. Στην περίπτωση των λεβήτων συμπύκνωσης, μάλιστα, ο βαθμός απόδοσης μπορεί να φτάσει και το 108%. Όσον αφορά τους καυστήρες, πάντως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, καθώς η αντικατάσταση του καυστήρα είναι επιβλητική. Οι καυστήρες υγραερίου κοστίζουν από 1.500 έως 5.000 ευρώ ανάλογα με την ονομαστική ισχύ, αλλά και τον τρόπο λειτουργίας τους (μονοβάθμιοι ή διβάθμιοι).
Ατομική Θέρμανση
Το υγραέριο μπορεί να καλύψει τις ανάγκες και της ατομικής θέρμανσης, με τους ατομικούς επιτοίχους λέβητες με ενσωματωμένο καυστήρα. Οι λέβητες αυτοί μπορούν να τοποθετηθούν στην κουζίνα ή στο μπαλκόνι της κατοικίας χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερος χώρος για λεβητοστάσιο, ενώ προσφέρουν και τη δυνατότητα παραγωγής ζεστού νερού χρήσης, ταυτόχρονα με τη θέρμανση του χώρου. Είναι, μάλιστα, τόσο μικροί που μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν στα ντουλάπια της κουζίνας. Οι ατομικοί λέβητες, ωστόσο, δεν είναι η μόνη περίπτωση αυτονόμησης στη θέρμανση με υγραέριο.
Μια συστοιχία φιαλών υγραερίου μπορεί να τοποθετηθεί ακόμα και στο μπαλκόνι ενός διαμερίσματος, ώστε να παρέχει την απαραίτητη για τον χρήστη θέρμανση, αρκεί, φυσικά, να υπάρχει η σχετική άδεια, με το κόστος της μίας φιάλης 10 kg να κυμαίνεται μεταξύ των 18-20 ευρώ.
Για θέρμανση με υγραέριο σε εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης ή ατομικής θέρμανσης με σύστημα λέβητα-καυστήρα βρείτε πληροφορίες στη σελίδα 18 και για τα θερμαντικά μέσα με τα οποία συνδέονται πληροφορίες στη σελίδα 6 & 8.
Θέρμανση χώρου με υγραέριο
Για θέρμανση χώρου με συσκευές υγραερίου, η ποικιλία σομπών μπορεί να καλύψει και τις μεγαλύτερες απαιτήσεις. Υπάρχουν σόμπες υγραερίου για κάθε ανάγκη και κάθε χρήση. Στην αγορά διατίθενται διάφοροι τύποι σομπών, με αυτές που προορίζονται για οικιακή χρήση να είναι κυρίως οι επιδαπέδιες σόμπες, οι οποίες κοστίζουν μεταξύ 60-150 ευρώ και καλύπτουν χώρο ενός δωματίου. Στον υπολογισμό του κόστους όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η θερμογόνος δύναμη του υγραερίου είναι πολύ μεγάλη (σχεδόν διπλάσια μάλιστα από αυτή του πετρελαίου), με αποτέλεσμα να συμφέρει πολύ περισσότερο η χρήση μιας σόμπας υγραερίου για τη θέρμανση ενός συγκεκριμένου χώρου.
Tips οικονομίας
- Δυνατότητα κλιματισμού το καλοκαίρι με την εγκατάσταση αντλιών θερμότητας που χρησιμοποιούν υγραέριο (Gas Heat Pumps), παρέχοντας θέρμανση τον χειμώνα και ψύξη το καλοκαίρι
- Παραγωγή ζεστού νερού χρήσης, απλά ανοίγοντας τη βρύση. Τα περισσότερα μηχανήματα θέρμανσης με υγραέριο διαθέτουν σύστημα παραγωγής ζεστού νερού
- Μαγειρέψτε με υγραέριο: Οι κουζίνες υγραερίου προσφέρουν ασύγκριτη οικονομία σε σχέση με τις ηλεκτρικές και προσφέρουν απίστευτη νοστιμιά στο φαγητό.
Πλεονεκτήματα
+ Τιμή
+ Διαθεσιμότητα
+ Ποιότητα
+ Ευκολία χρήσης – Μικρές ανάγκες συντήρησης
+ Ασφάλεια – Προδιαγραφές προϊόντος και συσκευών
+ Καύσιμο φιλικό προς το περιβάλλον
+ Πολλαπλές χρήσεις (μαγείρεμα, ζεστό νερό χρήσης, θέρμανση) με ταυτόχρονη εξοικονόμηση
Μειονεκτήματα
– Ειδικές προδιαγραφές για χώρους εγκατάστασης και αποθήκευσης
– Δεν γίνεται εγκατάσταση δεξαμενής σε εσωτερικό χώρο
– Θα πρέπει να πληρούνται όλοι οι προβλεπόμενοι κανόνες ασφαλείας τόσο όσον αφορά το ίδιο το καύσιμο, όσο και την αποθήκευσή του